1. عمل ملایم
مکش خلط باید آرام و سریع باشد تا آسیب به دیواره نای کاهش یابد. به طور کلی کاتتر لاستیکی یا سیلیکونی گیج 12 یا 14 را با سختی متوسط، سطح صاف و قطر داخلی نسبتاً بزرگ انتخاب کنید، یا از یک لوله مکش مخصوص استفاده کنید، یا انتهای کور ضخیمتر کاتتر را ببرید تا آن را به صورت هلالی مقعر درآورید. سوراخ هایی در دو طرف برای کاهش فشار منفی در حین مکش و افزایش ناحیه مکش. اگر بیمار درد در ساقه جناغ و خون در خلط احساس کرد، باید مراقب احتمال خونریزی باشد. پس از وقوع خونریزی، لوله گذاری تراشه باید فورا انجام شود و اقدامات نجات مانند خونریزی باید همزمان انجام شود.
2. عملیات آسپتیک
قبل از عمل دستان خود را بشویید. کاتتر به شدت ضد عفونی می شود. یک کاتتر فقط یک بار استفاده می شود. هنگام مکیدن خلط اصل از داخل به خارج را رعایت کنید، ابتدا ترشحات را در نای مکیده و سپس ترشحات را در بینی و حفره دهان بمکید.
3. نفس عمیق بکشید
قبل از مکیدن خلط، باید 3-5 بار نفس عمیق بکشید. اگر از ونتیلاتور استفاده می کنید، باید به مدت 2-3 دقیقه هیپرونتیله کنید تا فشار جزئی اکسیژن در آلوئول ها افزایش یابد و سپس از لوله مکش برای مکیدن سریع، دقیق و آرام ترشحات استفاده کنید. لوله خلط را بالا و پایین ببرید و زمان مکش بیش از 15 ثانیه نیست، به خصوص برای بیماران مبتلا به نارسایی تنفسی، مدت طولانی ساکشن فشار منفی می تواند باعث هیپوکسی، مشکل در تنفس و خفگی شود. اگر ترشح بیش از حد وجود دارد، تنفس تمیز در یک زمان دشوار است، باید دوباره هایپرونتیلاسیون انجام دهید یا نفس عمیق بکشید و سپس دوباره جذب کنید.