همانطور که همه ما می دانیم، جراحی اندازه نقاط دارد. لوله گذاری تراشه برای نجات بیماران از مشکلات تنفسی استفاده می شود. چرا باید عمل انجام داد و آن را لوله گذاری کرد؟ به این دلیل که بررسی برخی از جراحی ها زمان زیادی می برد، تروما، خونریزی، مربوط به اندام های حیاتی، بیهوشی عمومی را انتخاب می کند و همه بیهوشی های عمومی (بی حس کننده های داخل وریدی و بی حس کننده های استنشاقی) پس از استفاده از بیمار درجات مختلفی از افسردگی تنفسی دارند. کاهش حجم جزر و مد و تعداد تنفس باعث تهویه ناکافی می شود. برای جلوگیری از کمبود اکسیژن بیمار، تنفس از طریق لوله تراشه می تواند به خوبی کنترل شود یا به تنفس کمکی کمک کند.
برخی از عملها مانند جراحی شکم، در صورت شل نشدن عضلات بیمار، جراحی را نمیتوان انجام داد، تنها با استفاده از شلکنندههای عضلانی در حین بیهوشی به شرایط جراحی دست مییابد و پس از تزریق داروی شلکننده عضلانی، بیمار نمیتواند تنفس خود را حفظ کند. پس باید به پشتیبانی ونتیلاتور تکیه کنیم و لوله گذاری تراشه مقدمه است. علاوه بر این، بیماران تحت بیهوشی عمومی، رفلکس سرفه، رفلکس بلع، مهار رفلکس عطسه، از دست دادن توانایی محافظت از خود، مستعد رفلاکس آسپیراسیون، هنگامی که محتویات معده به ریه ها وارد شود، منجر به عوارض جدی و حتی مرگ می شود. . لوله گذاری تراشه، مجرای تنفسی را از دستگاه گوارش جدا می کند، از ورود سایر مواد خارجی به دستگاه تنفسی جلوگیری می کند، خطر آسپیراسیون را کاهش می دهد و می تواند ترشحات غدد درون ریز را به موقع برای حفظ باز بودن راه هوایی تنفس کند. تهویه مصنوعی یا مکانیکی در حین بیهوشی عمومی از هیپوکسی و احتباس دی اکسید کربن در بیمار جلوگیری می کند.
این نوع لوله گذاری داخل تراشه تنها زمانی قابل انجام است که ماده بی حس کننده به عمق مشخصی برسد و بیمار در وضعیت ناخودآگاه قرار داشته باشد، بنابراین عمل لوله گذاری دردی برای بیمار ایجاد نمی کند.
البته با پیشرفت تکنیک های تهویه و بیهوشی، ماسک حنجره ای اختراع شده است. ماسک در گلوی بیمار قرار می گیرد و همچنین می تواند گلوت را ببندد و بپیچد که می تواند به عنوان مانعی برای دستگاه تنفسی و گوارشی عمل کند. از آنجایی که ماسک حنجره نیازی به گذاشتن داخل نای ندارد، آسیب به بیمار بسیار ناچیز است و حتی بیمار در شرایط بیداری نیز می تواند آن را تحمل کند. در حال حاضر ماسک حنجره به طور گسترده در بیماران بیهوشی عمومی استفاده می شود و تمایل به جایگزینی لوله گذاری تراشه وجود دارد. علاوه بر این، برخی از جراحی های کوتاه مدت وجود دارد که تأثیر اندک بر تنفس بیمار را در نظر می گیرد، اگرچه بیهوشی عمومی ممکن است بدون لوله گذاری انتخاب شود.
برخی از عمل ها تحت بی حسی موضعی، بلوک عصبی یا بی حسی داخل نخاعی انجام می شود. بیماران بیدار می مانند و رفلکس های محافظتی آنها تحت تأثیر قرار نمی گیرد، بنابراین نیازی به لوله گذاری تراشه نیست. اما در صورت بروز حادثه در حین جراحی مانند خونریزی شدید، آمبولی ریه، مسمومیت با بی حسی موضعی، ایست قلبی و ... نیاز به لوله گذاری فوری تراشه دارد.
هر زمان خواستید از من بپرسید.
لطفا WhatsApp/WeChat من را اضافه کنید:+86 19518555422.
ایمیل من: sale4@trifanz.com.